مقايسه سیستم های رتبه بندی و امتیازدهی اعتباری

امتیازات اعتباری و رتبه های اعتباری، هر دو ارزیابی ریسک اعتباری را نشان می دهند. تفاوت های میان امتیازات و رتبه ها، در این است که اصطلاح “امتیاز” به طور خاص در محیط های اعتبارات خرد و خرده فروشی استفاده می شود و در آن مشتریان به صورت اتوماتیک و توسط سیستم های امتیازدهی، دسته بندی می شوند. در حالیكه رتبه ها به شركت ها و ناشرین اوراق قرضه ها اختصاص داده می شود. و برای این كار، اجزای عینی و غیرعینی ناشر اوراق مورد توجه قرار داده می شود. اجزای عینی شامل اطلاعات مالی و تولیدی ناشر است. اجزای غیرعینی یا ذهنی، بررسی چشم اندازها و استراتژی ها و برنامه های آینده ناشر است.

رتبه های اعتباری ناشر اوراق كه توسط موسسات رتبه بندی محاسبه می شود، برای عموم سرمایه گذاران منتشر می شود. در كشورهای توسعه یافته، شركت ها برای انتشار اوراق و افزایش سرمایه باید رتبه بندی شوند و رتبه آنها باید در بازار برای سرمایه گذاران این اوراق منتشر شود. رتبه، یک مولفه مهم در زمان تامین سرمایه و انتشار اوراق است و تعیین نرخ بهره این اوراق بستگی به رتبه ناشر اوراق خواهد داشت. اوراق قرضه با رتبه های بالاتر، از نرخ بهره پایین تری نسبت به اوراق با رتبه پایین تر برخوردار است. بنابراین، رتبه های اعتباری برای شركت ها در زمان انتشار اوراق قرضه و استقراض برای تعیین قیمت اوراق، ارائه می شوند. در حالیكه، امتیاز دهی اعتباری برای افراد حقیقی و برای اخذ تسهیلات بانكی تعیین می شود. برعكس رتبه های شركتها كه در بازار برای عموم سرمایه گذاران منتشر می شود، امتیاز اعتباری اشخاص محرمانه تلقی می شود. امروزه بانک ها و موسسات اعتباری از امتیازها و رتبه های برای مدیریت ریسک اعتباری و محاسبات سرمایه اقتصادی خود استفاده می نمایند.